W życiu każdego człowieka przychodzi taki moment gdy odchodzi bliska osoba. Wówczas możemy otrzymać po niej spadek bądź darowiznę. Obydwie te rzeczy są niestety opodatkowane. Podatek ten jest pobierany na podstawie Ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku. Jest to podatek bezpośredni, który pobierany jest od wielkości lub ilości spadku lub darowizny. Opodatkowane jest nabycie własności rzeczy, które znajdują się na terytorium Polski bądź nabytych praw majątkowych.
Opodatkowany jest: spadek, darowizna, zasiedzenia, zniesienie własności (nieodpłatne), zachowek, wkład oszczędnościowy, uczestnictwo w funduszu inwestycyjnym otwartym bądź specjalistycznym na wypadek śmierci, nabycie na własność rzeczy, które znajdują się poza granicami naszego kraju. Natomiast opodatkowaniu nie podlega: nabycie rzeczy ruchomych, które nie były na terenie Polski i nabywca ani spadkobierca nie byli obywatelami Polski, nabycie w wypadku spadku praw autorskich, nabycie środków z OFE lub innego programu emerytalnego, nabycie środków z otwartego funduszu emerytalnego zmarłego oraz nabycie środków, które znajdowały się na indywidualnym koncie emerytalnym zmarłego.
Podatnikiem od spadków lub darowizn są osoby fizyczne, które nabyły rzeczy i prawa majątkowe w jeden z powyżej wymienionych sposobów. Płatnikami podatku od spadków oraz darowizn są natomiast notariusze, a mówiąc prościej od darowizny, która została dokonana w formie aktu notarialnego bądź została zawarta w formie nieodpłatnego zniesienia własności lub ugody w danym przedmiocie. Jakie są zatem podstawy opodatkowania? Jej podstawę stanowi wartość wszystkich rzeczy, które nabyliśmy np., po zmarłym wraz z wszystkimi długami jakie posiadał. Do długów i innych odliczeń należą: koszty ostatniej choroby zmarłego, w przypadku gdy nie zostały one uregulowane przed jego śmiercią, koszty pogrzebu, koszty postępowania spadkowego oraz wynagrodzenie wykonawcy testamentu i obowiązki związane z zapisami i innymi poleceniami zawartymi w testamencie.